28 oktober 2019

3 november 2019 - El Campello, Spanje

Onze eerste overnachting op deze camping zit erop en gelukkig valt het allemaal reuze mee…
De honden houden hier de bek ‘s nachts, da’s goed nieuws, en onze gevleugelde buurman heeft zich erg rustig gehouden. Sterker nog, je hoort hem helemaal niet. Overdag is ie bij tijd en wijle nogal luidruchtig, laat graag horen dat ie op de camping staat en trakteert iedere voorbijganger met zijn specifieke deuntje die ik in Peňiscola dagelijks hoorde.
Ook hebben wij inmiddels zijn naam te horen gekregen van de baas… Paco.
Paco de roodstaart zit de hele dag in zijn, naar onze mening, nogal kleine kooi.
Onderzoek op internet leert ons dat roodstaarten de ruimte nodig hebben, het liefst met een aantal bij elkaar en àls ze in een kooi zitten zorg dan voor voldoende speelgoed en voldoende ruimte om met de vleugels te kunnen wapperen. Ook is het belangrijk dat ze in de open lucht vertoeven met minimaal 4 uur zonlicht per dag voor de broodnodige vitamines.
Arme Paco, zit in een kooi waar ie nauwelijks de vleugels kan spreiden en zijn speelgoed bestaat uit een belletje en een balletje aan een touwtje.
Hij verblijft regelmatig in de voortent waar baas, bazin en dochterlief de ene sigaret na de andere opsteken en van zonlicht is sowieso geen sprake. Wat bezielt deze mensen om zo’n beest te houden? Hebben ze ooit onderzoek gedaan naar de noodzakelijke leefomstandigheden van een roodstaart??
Goed, aan de ene kant mag ik niet oordelen en eerlijk gezegd heb ik aan de andere kant af en toe de neiging om de snavel van Paco in duct tape te wikkelen om van het gefluit af te zijn, maar als ik hem zo zie zou ik het liefst het deurtje openzetten en hem in de vrije natuur te laten. Of dat de oplossing is weet ik niet, maar hij is naar mijn gevoel beter af dan zijn claustrofobische kooi.
Zonlicht en een rookvrije omgeving heeft ie dan in ieder geval genoeg, komt zijn gezondheid ten goede… :-)

2 Reacties

  1. Luc:
    4 november 2019
    Het zal wel te laat zijn...maar openzetten die deur Rico. En dan je onschuldige gezicht opzetten. “I know nothing🙄”.
  2. Lia:
    4 november 2019
    Hihi het is toch niet waar hè? Wat een vogel je in je fantasie al kan geven......een heel verhaal, en in je emoties ook een heleboel gedoe. Ik ga even verder in het verhaal....als een heel klein babyvogeltje uit zijn nest gevallen en liefdevol opgevangen door deze mensen en nu zijn ze zooooo enorm verknocht aan elkaar dat ze niet meer zonder elkaar kunnen. En dat hij niet vrij buiten vliegt is vast dat hij het niet meer kent en anders tegen een boom aanknalt. 😘